10-11-2024 zijn de kittens van Speedy en Jack geboren. Zie kittenpagina
De Maine Coon is een van de oudste natuurlijke kattenrassen van Noord Amerika.
Men vermoedt dat de Maine Coon oorspronkelijk afkomstig is uit Maine, een van de staten die samen New England vormen. Dit verklaart het eerste deel van zijn naam, het tweede deel verwijst naar het populaire verhaal dat hij een nakomeling zou zijn uit een kruising van halfwilde katten en wasberen( Raccoons). Dit is biologisch echter niet mogelijk. Algemeen word dus aangenomen dat de Maine Coon zijn ontstaan dus te danken heeft aan de import van half langharige katten meegenomen door zeelieden uit New England, die zich hebben gekruist met de daar levende katten. Hierna deed de natuurlijke selectie de rest, waarbij de kat zich aanpaste aan het ruwe klimaat van Maine.
De Maine Coon wordt in Amerika als volgt omschreven; Een echte werk kat, gespierd, robuust en gemiddeld tot groot van formaat. Op zijn hoede maar zeer geinteresseerd in zijn omgeving.
In New Engeland, zijn land van oorsprong, werd van hem verwacht dat hij in zijn eigen onderhoud kon voorzien door middel van zijn dagelijkse portie melk vers van de koe, plus zijn talenten als muizenvanger. Tevens werd van hem verwacht dat hij in harmonie met andere dieren en mensen kon leven, vandaar zijn beminnelijke karakter. Hoewel de Maine Coon een zeer beminnelijke aard heeft, is hij in het begin toch ietwat gereserveerd en aanvankelijk wat verlegen voor vreemde mensen en situaties.
Het is ook geen wonder dat deze kat bij de mensen van New England zeer geliefd was en gekoesterd werd. Als trots van de familie werd hij dan ook meegenomen naar de vroegere Amerikaanse country fairs. Hier werden door de boeren families hun beste vee en landbouw producten tentoongesteld. Naast de beste stier en het lekkerste gebak hoorde daar ook de Maine Coon bij. Ook op de eerste echte kattententoonstellingen rond 1870 waren zij ook van de partij en niet zonder succes. Een bekende winnaar was Richelieu een zeven jarige blauwe of zilver tabby kater van negen kilo die diverse malen de show stal in 1884. Helaas raakten de Maine Coon met de opkomst van de wat exotische rassen zoals de Perzen en de Siamezen wat in het vergeethoekje. Aan een groep fanatieke liefhebbers die zich aaneensloten in de Maine Coon Breeders and Fanciers Association ( MCBFA ) is het te danken dat wij vandaag de dag nog kunnen genieten van deze fantastische kat.
Karakter en uiterlijk
Onder het misschien wat wilde uiterlijk van de Maine Coon verbergt zich een aanhankelijke kat met een zeer tolerant karakter. Hij is niet opdringerig, maar wel speels (sommige apporteren ook) en zeer intelligent. Hij is van nature rustig van aard en goedgehumeurd en zal daar door niet snel zijn nagels gebruiken en vechtpartijen bij voorkeur uit de weg gaan.
U zult verbaast staan over het zachte stemgeluid als U voor het eerst een Maine Coon hoort miauwen. Het zijn katten met een natuurlijk uiterlijk en een makkelijk te onderhouden vacht. De gemiddelde Maine Coon is groter dan de gemiddelde huiskat. Katers worden forser dan poezen. Er zijn zelfs exemplaren van 10 kg of meer.
Omdat het ras zich traag ontwikkeld zijn ze pas met een jaar of drie volwassen en hebben dan ook pas hun grootte, type en vacht bereikt. Maine Coons maken een imposante indruk door hun los uitstaande vacht, hoge benen en lange volle staart en doen gespierd, stevig en krachtig aan. De brede kop heeft een vierkante snuit met een lichte welving in de neus grote oren die recht op de kop geplaatst staan het liefst voorzien van Lynx tips. Vanuit de nek is de vacht half langharig en ze hebben een dikke volbehaarde pluimstaart. Hoewel de brown tabby de meest voorkomend kleur is, zijn alle kleuren toegestaan bij de Maine Coon behalve de Siamese kleuren en de Siamesepoint aftekeningen. Bij de Maine Coon komen naast de effen kleuren de volgende vacht patronen voor: Gemarmerd, ook wel classic of blotched genoemd, en gestreept ook wel mackerel genoemd